Porady

Szerokości i gatunki drewna dla desek z oferty podstawowej:

Krawędzie proste

• Świerk: 145mm
• Thermo Sosna: 65mm, 115mm lub 140mm
• Modrzew: 20mm

Pióro – wpust

• Świerk: 136mm, 138mm
• Thermo Sosna: 118mm, 140mm
• Dąb: 120mm, 150mm, 180mm
• Modrzew: według aktualnej dostępności

Grubości desek:

• Świerk: 19mm
• Thermo Sosna: 20-28mm
• Dąb: do ustalenia według aktualnych dostępności
• Grubość warstwy zwęglonej: +/- 1mm
• Modrzew: 20mm

Standardowe wymiary desek to: 2m, 3m, 3.5m, 4m, 5m. Na życzenie klienta oferujemy docięcie desek do pożądanej długości, może się to jednak wiązać z dodatkową powierzchnią odpadów. Inne wymiary oraz gatunki drewna są sprawdzane na zapytania indywidualne.

Drewniane deski elewacyjne, jako materiał w 100% naturalny i higroskopijny, reagują na zmieniające się warunki otoczenia, co w efekcie przekłada się na ich pracę w zakresie zmiany swoich wymiarów wraz ze wzrostem lub spadkiem wilgotności powietrza. Aklimatyzacja desek umożliwi osiągniecie równowagi higroskopijnej z otoczeniem dlatego przed ułożeniem na elewacji powinno się przechowywać przez co najmniej kilka dni w suchym, przewiewnym i zadaszonym miejscu, ułożone poziomo w odległości nie mniejszej niż 20cm od gruntu. W przypadku intensywnego ogrzewania pomieszczenia wilgotność powietrza możesz spaść do tak niskiego poziomu, że deski będą przesuszone.

Ponieważ drewno jest materiałem naturalnym, może to powodować kurczenie się desek, a w konsekwencji niewielkie szczeliny między nimi. W celu zminimalizowania tego wpływu należy używać nawilżacza powietrza. Przed montażem desek należy usunąć wszelkie źródła wilgoci, aby zapewnić stały poziom wilgotności w pomieszczeniu. Ściany i podłogi w budynku muszą być całkowicie wysuszone. Składowanie, instalacja desek oraz dalsza ich eksploatacja powinna odbywać się w optymalnych warunkach otoczenia:

• wilgotności powietrza 45-60%
• temperatura +18 ÷ 24°C
• wilgotność ścian do 3%

Pielęgnacja desek wewnętrznych
Podczas czyszczenia i konserwacji desek należy używać miękkich i suchych lub lekko wilgotnych tkanin oraz preparatów przystosowanych do konserwacji lakierów poliuretanowych. W przypadku wykończeń które posiadają warstwę zwęgloną do pielęgnacji najlepiej użyć odkurzacza z miękką końcówką, uważając przy tym żeby nie uszkodzić warstwy dekoracyjnej. Nie należy używać substancji, których nie znamy i nie jesteśmy pewni, że nie uszkodzą desek. Zalecany środek do pielęgnacji ADLER Clean Möbelpflege 96491.

Pielęgnacja desek zewnętrznych
Drewno na zewnątrz malowane lub pokryte półprzezroczystą powłoką powinno być regularnie czyszczone aby utrzymać powierzchnie w czystości i zmniejszyć ryzyko zatrzymywania wilgoci przez brud i przyspieszenia gnicia. Częstotliwość czyszczenia drewna na do zastosowania na zewnątrz, impregnowanego, zależy głównie od stopnia gromadzenia się brudu, rozwoju mikroorganizmów i wilgoci, co z kolei zależy od położenia geograficznego i lokalnych warunków (stopnia narażenia). Do czyszczenia elementów drewnianych użyj neutralnego środka czyszczącego. Nie wolno używać środków czyszczących zawierających substancje agresywne, rozpuszczalniki lub materiały ścierne, ponieważ mogą one uszkodzić powierzchnię. Nie należy używać myjek ciśnieniowych.

Pielęgnacja desek na podłodze
Przed każdymi drzwiami zewnętrznymi należy umieścić wycieraczkę w celu ochrony podłogi przed wodą i brudem. Meble powinny posiadać ochronne podkładki filcowe. Do codziennego czyszczenia należy używać odkurzacza lub wilgotnej ścierki. Okresowo podłogę należy zakonserwować przy użyciu środków do konserwacji podłóg drewnianych. Należy stosować się do instrukcji na opakowaniu każdego produktu. Należy zawsze od razu wycierać podłogę do sucha do chwili aż na podłodze nie będzie śladu wilgoci. Konserwacja na mokro jest absolutnie zabroniona! Nie wolno używać żadnych produktów do szorowania ponieważ mogą one uszkodzić warstwę zwęgloną.

Okładzina drewniana wykazuje szereg naturalnych cech, które różnią się w zależności od środowiska ekspozycji i mogą powodować drobne niedoskonałości powłoki. Co najmniej raz w roku należy dokonywać kontroli okładziny pod kątem uszkodzeń powierzchni, pęknięć wierzchniej powłoki lub przebarwień powierzchni drewna pod powłoką co może wskazywać na wnikanie wilgoci pod warstwę impregnatu. Sprawdź i wyczyść rynny i rury spustowe. Napraw nieszczelności, które mogą powodować miejscowe i nadmierne zwilżenie okładziny. Napraw drobne obszary uszkodzeń powłoki lub otwartych łączeń.

Ponieważ naprawiane obszary mogą wydawać się bardziej błyszczące, można pokryć całą płytę lub fragment ściany, aby zachować spójność koloru. Jeśli nastąpiła dłuższa przerwa w konserwacji lub wystąpiły inne uszkodzenia, konieczne mogą być dodatkowe kroki, aby przywrócić okładzinę do stanu początkowego. Konserwacja zapobiegawcza jest bardziej zalecana niż doraźne reakcje na uszkodzenia. Częste przeglądy zapewnią lepszą ochronę, wydłużenie żywotności oraz pomoże obniżyć koszty konserwacji przez cały okres użytkowania.

Deski bez warstwy zwęglonej wypalane i szczotkowane co uwydatnia naturalną strukturę i usłojenie drewna. Deski po szczotkowaniu są ciemnobrązowe. Deska jest zaimpregnowana i zabezpieczona nawierzchniowo lazurą cienkopowłokową w kolorze czarnym. Wizualny efekt końcowy jest więc głównie zależny od usłojenia drewna. Drewno jest produktem naturalnym. Oznacza to, że poszczególne deski mogą się między sobą różnić. Zabezpieczenie (lazura) wnika bardziej w drewno wczesne. W drewnie późnym więcej impregnatu zostaje powierzchni, w wyniku czego usłojenie bardziej się błyszczy i jest mocniej podkreślone. W przypadku gdy mamy deskę o małych przyrostach ten efekt zróżnicowania jest słabszy ze względu na to, że powierzchnia tej deski (po wypaleniu i szczotkowaniu) zawiera więcej drewna późnego.

Porównanie desek z mniejszymi i wyraźnymi przyrostami rocznymi :

• Deska A – ma mniejsze przyrosty roczne, wizualnie więc będzie bardziej „prążkowana”. Po wypaleniu i szczotkowaniu deska na swojej powierzchnia będzie miała płytszą fakturę z tego względu, że niewiele tam jest drewna „wczesnego” które jest wybierane przez szczotkarkę. Biorąc pod uwagę aspekty biologicznej trwałości drewna to deski te będą bardziej trwałe.
• Deska B na powierzchni widzimy wyraźny podział na drewno wczesne i późne, więcej powierzchni zajmuje drewno wczesne ( ta bledsza czerń), które dobrze przyjmuje zabezpieczenie i dlatego się mniej świeci. Deska B ma wyraźnie większe przyrosty, które później wpływają na wygląd wizualny.

Deskę ścienną najlepiej montować na drewnianych listwach montażowych. Drewniane listwy montażowe o grubości minimum 2cm, mocujemy do ściany za pomocą kołków, prostopadle do kierunku układania desek w odległościach 40-60cm.

Deski mocujemy za pomocą gwoździ lub wkrętów. Jeśli chcemy aby mocowanie nie było widoczne, łączniki wbijamy lub wkręcamy w pióro pod kątem 45 stopni. Miejsce wkrętów należy nawiercić lub zastosować wkręty samowiercące.

Montaż deski podłogowej odbywa się na legarach ułożonych co 40 – 60cm lub na kleju. Przed montażem podłogi z desek należy:

• sprawdzić jakość wykonania termo hydroizolacji oraz stan stabilizacji klimatycznej budynku,
• wykonać pomiary wilgotności podłoża z oceną zdolności do odparowania wilgoci resztkowej,
• wykonać pomiary wytrzymałościowe posadzki – twardość, odporność na ścinanie i odrywanie, oraz dokładność jej powierzchni.

W oparciu o powyższe określa się odpowiedni system klejowy albo gruntowo-klejowy. W niektórych przypadkach można zastosować warstwę dystansującą naprężenia w postaci płyt OSB lub mat niwelujących naprężenia. Pamiętać należy, że stosowanie tej metody wymaga uważnego doboru odpowiedniego kleju i wykonanie właściwej jakości posadzki. Klej powinien być elastyczny, ale jednocześnie odporny na ścinanie ze względu na zmiany wymiarów podłogi, wynikających z naturalnych zmian jej wilgotności. Wilgotność podłoża do montażu powinna wynosić dla:

• drewnianego do 12%
• betonowego do 2% metodą CM
• anhydrytowego 0,5% metodą CM

Nie zaleca się układania desek litych na podgrzewane podłoża wykonawcy, którzy zamierzają położyć deski na podgrzewanym podłożu, zrobią to na własne ryzyko. Korzystanie z wyspecjalizowanych firm parkieciarskich daję gwarancję prawidłowego montażu podłogi. Deskę ścienną montujemy tradycyjnie na listwach montażowych ułożonych prostopadle do kierunku układania desek w odległościach 40-60cm z zachowaniem przestrzeni dylatacyjnej. Podłogę należy zabezpieczyć jeśli w pomieszczeniu będą prowadzone dalsze prace. Po podłodze nie wolno przeciągać mebli.

Montaż
Przy projektowaniu elewacji należy uwzględnić naddatek materiału na przycięcia (10-15%). Elewacja z drewna jest narażona na działanie czynników atmosferycznych, takich jak, silny wiatr, zmiany wilgotności powietrza i opady. Zachowanie prawidłowej odległości od gruntu (30cm), kąta nachylenia parapetów, obróbki okien czy wysunięty dach są podstawowymi sprawami, o których należy pamiętać podczas prac instalacyjnych. Drewno Oriwood nadaje się do standardowych typów okładzin, instalator powinien stosować się do tych samych zaleceń dotyczących instalacji, jak w przypadku tradycyjnej okładziny drewnianej, nie wymagającej specjalnych elementów ani narzędzi.

Konstrukcja nośna
Elewację drewnianą można mocować do ściany konstrukcyjnej każdego rodzaju. Robi się to za pośrednictwem rusztu drewnianego. Do konstrukcji rusztu pod elewację drewnianą stosuje się łaty z tego samego gatunku drewna co deski elewacyjne lub o zbliżonych właściwościach.
Ruszt drewniany powinien być suchy i dokładnie zaimpregnowany, nie wysuszone drewno budowlane nie jest odpowiednie do tego celu. Łaty montuje się zawsze pod kątem 90° w stosunku do desek elewacyjnych. Jeśli podczas montażu zastosowano również kontrłatę, wówczas to kontrłata musi być zamontowana pod kątem 90° w stosunku do deski elewacyjnej. Odstęp między łatami powinien wynosić od 40cm do 60cm. Montaż rozpoczynamy od dołu piórem do góry, tak aby umożliwić swobodne spływanie wody. W przypadku okładzin pionowych najlepszą praktyką jest zastosowanie podwójnego rusztu, w którym poziome kontrłaty nośne mocowane są na pionowych łatach.

Listwy poziome powinny być sfazowane u góry, wrzucając wodę do wnęki. Jeżeli stosowane są tylko poziome listwy nośne, należy podjąć dodatkowe środki w celu zapewnienia wystarczającej wentylacji poprzez wycinanie rowków w listwach lub tworzenie przerw w listwach w regularnych odstępach. W tym przypadku korzystne jest, jeżeli listwy poziome są sfazowane na górnej krawędzi, aby zrzucić wszelką wodę na zewnątrz. Przy stosowaniu łączników (wkrętów) i okuć metalowych istotne jest używanie materiałów o podwyższonej odporności na korozję i unikanie takich rodzajów stali, które wchodzą w reakcje barwne ze składnikami drewna. Przy stosowaniu łączników (wkrętów) i okuć metalowych istotne jest używanie materiałów o podwyższonej odporności na korozję i unikanie takich rodzajów stali, które wchodzą w reakcje barwne ze składnikami drewna.

Izolację należy zabezpieczyć membraną wodo- i wiatroszczelną, która ochroni przed wilgocią z zewnątrz, ale jednocześnie umożliwi odparowanie wody, która znalazła się wewnątrz. Pomiędzy deską a ścianą musi zostać zachowana wolna przestrzeń – co najmniej 20 mm. Umożliwia ona cyrkulację powietrza pod deskami elewacyjnymi i właściwe obsychanie desek. W dolnej i górnej części elewacji należy pozostawić szczeliny (otwory), którymi powietrze będzie mogło swobodnie wchodzić i wychodzić. Miejsca wlotów i wylotów powietrza należy osłonić siatkami chroniącymi przed owadami i gryzoniami.

Między poziomymi fragmentami elewacji wykonanymi z drewna i innych materiałów można stosować okapniki z blachy, które ułatwiają odprowadzenie wody. Również łączenia pionowe powinno się zaprojektować tak, aby nie narażać ściany na zawilgocenie. Szczególną uwagę należy zwrócić na zabezpieczenia desek w okolicach otworów okiennych i parapetów oraz w narożach. Odległość pierwszej od ziemi deski elewacyjnej nie powinna być mniejsza niż 30cm. Obcięte krawędzie desek muszą zostać zaimpregnowane, ponieważ przez nie wnika najszybciej wilgoć.

Profile elewacyjne bez pióra i wpustu można montować również na dwa sposoby, za pomocą specjalnych, nierdzewnych klamer mocujących, które przykręca się z tylnej strony do profilu, dwoma wkrętami i przez szczelinę między profilami mocuje się na ruszcie. Wzdłuż szerokości deski jednym lub dwoma wkrętami ze stali nierdzewnej (najlepiej o wysokiej klasie wytrzymałości). Miejsca, w których wkręcamy wkręt należy uprzednio lekko nawiercić lub zastosować wkręty samowiercące aby zapobiec pęknięciu deski. Główka wkrętu powinna być zlicowana z płaszczyzną deski. Wkręty należy wkręcać w odpowiedniej odległości od końca deski, tak aby nie spowodować pęknięcia desk(około 5-10cm). Jeżeli trzeba zamocować blisko końca, otwory muszą być wstępnie nawiercone.

Pakowanie:

Paczki z deskami są pakowane osobno, każda paczka owinięta jest folią stretch. Jeżeli deski pakowane są na paletę (większa ilość) to wtedy również cała paleta jest strechowana. Między wykończeniem umieszczona jest folia bąbelkowa. Góra i dół paczki zawsze odwrócone są tyłem. Do spinania używamy sznurków jutowych.
Deski pakowane po 5 szt. w paczce. Wymiar paczki: szerokość desek x długość desek x 10-15cm
Waga 1 m2 to około 13-14 kg

Składowanie desek wewnętrznych:

Paczki z deskami należy pozostawić w pomieszczeniu, w którym mają być montowane, w celu aklimatyzacji na przynajmniej 2­7 dni w temperaturze 18–24°C i przy wilgotności względnej 40– 60%.
Paczki należy ułożyć poziomo i ściągnąć folie ochronną. Paski spinające drewno należy usunąć dopiero bezpośrednio przed instalacją. Przed montażem desek należy usunąć wszelkie źródła wilgoci, aby zapewnić stały poziom wilgotności w pomieszczeniu. Ściany i podłogi w budynku muszą być całkowicie wysuszone. W przypadku intensywnego ogrzewania pomieszczenia wilgotność powietrza może spaść do tak niskiego poziomu, że deski będą przesuszone. Ponieważ drewno jest materiałem naturalnym, może to powodować kurczenie się desek, a w konsekwencji niewielkie szczeliny między nimi. W celu zminimalizowania tego wpływu należy używać nawilżacza powietrza. Przed instalacją należy dokonać kontrolnego przeglądu wszystkich desek. Nie będą brane pod uwagę żadne roszczenia z tytułu takich defektów i uszkodzeń, które powinny być zauważone i zgłoszone przed instalacją.

Składowanie desek zewnętrznych :

Deski powinno się przechowywać przez co najmniej kilka dni w suchym, przewiewnym i zadaszonym miejscu, ułożone poziomo w odległości nie mniejszej niż 20cm od gruntu. Można usunąć folię strecz, jednak należy je chronić przed nadmiernym zawilgoceniem gdyż ciasno ułożone deski nie będą doschnąć co może skutkować odkształceniami desek oraz zmianą wymiarów podczas szybkiego schnięcia (np. na nasłonecznionej elewacji).